Düğün ve Gösterişli Tüketim Kavramı Üzerine

Zamanında Fransa'da burjuvalar (erkekler de) yüzlerine bembeyaz pudra sürer, dışarda şemsiye ile gezerlermiş. Çünkü o dönemde bronz ten, insanin tarlada/ sokakta çalıştığına işaret eden - işçi sınıfıyla bağdaştırılan bir özellikmiş. Şimdinin burjuvaları ise bronz teni tercih ediyor. (Hal böyle olunca orta sınıftan birçok insan da yaz kış solaryumların kapısını aşındırıyor.) Ten rengi bile sosyal statü göstergesi olabiliyor. 

commons.wikimedia.org
Bunları düşünedururken aslında 21. yy'ın, belki de sanayi devriminden sonrasının en büyük dini kapitalizm oldu diye geçirdim aklımdan. Birçok sektörü besleyen bir varoluş biçimi yarattığı ve bu varoluşu dört-koldan pazarlayarak insanları tektipleşmeye özendirdiği için bunu söylüyorum. Biz beyaz yakalı çalışanlar burjuva ile işçi sınıfı arasında bir yerdeyiz. Kazandığımız parayla sürdüreceğimiz yasam standardı da buna göre olacak. Çocuklarımızı özel okulda okutabilecek (malum devlet okulları zaman geçtikçe imam hatibe bağladığından buna ihtiyacımız olabilir), güzel arabalar, 60 inch tv'ler alabilecek, her sene yurt dışı tatiline çıkabileceğiz. Ama bir malikanemiz ya da boğazda bir yalımız olmayacak. Yine de düğünümüz bir yalıda olabilir. Neden olmasın. 48 aya varan vadelerde öderiz 😂  

Bu düşüncelerle açtım, Veblen'in "gösterişli tüketim" kuramını yazdım google'a.  Düğünle ilişkili olarak arattım, karşıma çıkan şu makaleyi okudum.  Diyor ki  "...Leigh Eric Schmidt points out that excessive spending, or what Thorstein Veblen termed ‘‘conspicuously wasteful expenditure,’’ has always characterized celebrations -‘‘A common feature of festivity is to overindulge, to eat, drink, or spend to excess, lavishly to use up resources otherwise diligently saved." Yani bilinçli olarak gösteriş amacıyla gereğinden fazla yemek, içmek, para harcamak; bariz şekilde savurgan harcamalar oldum olası kutlamaların karakteristiği olmuştur. Düğünler toplumda bir sosyal statü göstergesi olduğundan, durumu olmayan insan bile kredi çekip havalı bir düğün yapma derdine düşüyor. Peki insanı buna iten motivasyonlar ne, tabi ki bilinçaltınıza işlemiş toplumsal beklentiler. Çok sevdiğim Düğün Dernek filminde dediği gibi "ben küçük köy yerinde oğluna düğün yapamadı dedirtmem" kafası :) Kız ailesi de kızlarının dört başı mağrur düğün olmadan gitmesine razı gelmez (nereye gidiyor orası ayrı bir yazı konusu). Doğal olarak birçok genç kızın da rüyasını süslüyor dillere destan bir düğün yapmak. Ama bana göre kutlamaya özen göstermek ve güzel olması için uğraşmak ayrı, sektörün tuzağına düşmek ayrı. 

 Bana göre mutlu olmak nerede olduğundan ziyade kimlerle olduğunla alakalı bir şey. Bu yüzden burdan tüm yeni nesil- beyaz yakalı- potansiyel düğünzedelere sesleniyorum, rahat olun, mutlu olun. Sevdiklerinizle güzel bir kutlama yapın, şanınızın yürümesi şart değil, siz yürüyün yeter -yan yana.


ashtonphotography.co.uk

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

İş Hayatında İnsan Üslupları

Resim
Gecen hafta mesaiye kaldigim bir gun, cikarken raflara şöyle bir göz attım ve bir kitap dikkatimi cekti. "Iş Hayatında Insan  Üslupları" Kötü ilişkileri iyi, iyi ilişkileri daha iyi hale getirmek demiş altında da.  Kitabı takside okumaya başladım ve o akşam bitirdim. Sonraki birkaç gün kitap hakkında arkadaslarimla konuştum ve hem kendim hem etrafındaki insanların hangi üslubu baskın olarak kullandığı üzerine dusundum. Şimdi size kitapta bahsedilen insan üsluplarına yönelik kısa ve öz bilgiler vereceğim. Merrill'in gelistirdigi model,  insanlari girişkenlik ve tepkisellik boyutuna gore 4 ana üsluba ayırıyor. Kısa bir envanter ile kişilerin dışardan gözlenen davranışları (beden dili, ses tonu jest mimikleri vs) dikkate alınarak, insanın baskın üslubu bulunuyor. Bu envanterde karakterlerimiz veya iç dünyalarımız değil, sadece dışarıdan gözlenen davranışlarımız değerlendiriliyor. Ve bir insanın davranışları herkes tarafından aynı şekilde gözlenmeyebilir. Bu nedenle en ...
Devamı

Evde Tavşan Beslemek

Resim
Bu yazıyı okuyorsanız ne mutlu ki bir tavşan dostu daha var:) Dünyanın en sevimli hayvanlarından tavşanları evde beslemek hiç de sanıldığı gibi zor değil. Birkaç inceliğini öğrendiğinizde çok kolay ve inanılmaz keyifli. Ben bu yazıyı 2,5 senedir tavşan büyüten biri olarak, kendimin de ilk zamanlarda karşılaştığım soru işaretlerini düşünerek hem internet ortamındaki Türkçe kaynakların artması için, hem de etraftan sıkça duyduğum bazı yanlış inanışları değiştirmek için yazıyorum. Ben tavşanları böyle bilmezdim balık gibi donuk hayvanlar zannederdim ama siz onu severken gözlerini kapatan, onu kovaladığınızda havada parende atarak sevincini belli eden acayip sevimli hayvanlardır. Tüyleri o kadar yumuşaktır ki tavşandan sonra kedilerin tüyleri bile sert kalir (kediler de canımız yanlış anlaşılmasın). Yani evde bir tavşanın varlığı neşe ve mutluluk kaynağıdır. 1. Tavşanlar kokar mı?  Hayır. Tavşanı eğer kolinin içine koyduysanız, günlerce de aynı kolinin içine çiş ve kakasını yaparsa tab...
Devamı

Bir Bebeğin Dünyaya Gelişi ve İnsanoğlunun Masumiyeti Üzerine

Resim
12 Eylül 2014, Kuzey’in doğduğu gün. Kuzey, ablamın ilk çocuğu, benim de ilk yeğenim. O gün yarım gün işe gelmem gerekiyordu, öğlen hastaneye nasıl koştuğumu unutamıyorum. Dakikaları saydım Kuzey’e kavuşabilmek için. Çok güzel bir histi. Daha tanımadan sevebilmek böyle bir şey dedim. Hoş, tanıyacağın bir kişiliği de yok henüz, sadece ablanın karnında gelişen bir varlık olduğu ve bu sana bir mucize gibi geldiği için o durumda oluyorsun. Ne kadar masum olduğunu düşünedururken ister istemez aklıma geliyor, dünyadaki kötü insanların hepsi bir zamanlar bebekti. Kötü kavramının derinlerine inmektense evrensel kötü olarak örnek verebileceğimiz Hitler’i ele alalım. Doğduğunda tabularasa formatındaki zihni boş bir levha gibiydi. Hiçbir şeye nefreti (ya da sevgisi) yoktu. Büyüdükçe geliştirdi tüm bakış açısını. Bu bakımdan düşününce aslında bebek, doğası gereği, yani dış dünya hakkında hiçbir önyargı geliştirebilecek durumda olmadığından ve kimseye bir kötülük yapamadığından...
Devamı