Ofis dışında, hayatın içinde

Bugün evimizin dibinde yıllardır atıl duran (rezidans dikilecek diye korktuğumuz) Park Orman’a Rock Off etkinliği kapsamında Opeth'in geldigini gordum. Haberim olsaydı katılmak isterdim çünkü dışardan bile konserin o bass sesi çok güzel geliyordu. Oldum olası rock müziği çok severim. Özellikle lisede rock – metal tutkunuydum. Yanı sıra ta o zamandan beri Ali Asker, Tolga Çandar gibi isimleri de çok severek dinlerim. Müziğe bakış açım, iyi tarz kötü tarz yoktur, iyi müzik kötü müzik vardır şeklinde. Ama tabi kendimi bir müzik duayeni olarak ele almıyorum. Fazıl Say örneğin, bir virtüöz ve müzikal konularda benim için bir fikir lideri. Bu yazıyı da biraz onun arabeskle ilgili söylemini düşünerek yazmak istedim. Fazıl Say’ın müziği, piyano ve klasik muzik, günlük hayatta cok sık dinlediğim bir tür değildir. Oysa hem evde CD’sini dinlerken hem de konserinde resmen başka bir dünyaya geçmiş gibi etkisinde kaldigimi belirtmeliyim. Sait Faik eserlerini seslendiren Demet Evgar ve Songül Öde...

Şuan Psikesinema dergisinde hiç izlemedigim bir filme dair bir yorum yazisi okuyorum ve bana karakterlerden bahsediyor. Ilgiyle okumaktayken aklıma geliyor, bu da spoiler değil mi? Evet ama ben nedense hiç rahatsız olmuyorum. Bu film hakkında herşeyi de anlatmış yahu şimdi nasıl izleyeceğim diye düşünmüyorum. Sahi, spoiler kelimesi dilimize ne zaman girdi ve izlediğin/okuduğun bir şeyden bahsetmek ne zaman kaçınmak gereken bir davranış  oldu? Bir filmden bahsetmek icin, o ortamdaki insanlarin hepsinin izlemiş olması mı  gerekiyor? Aksi halde bu o insanlarin haklarına saygısızlık mi oluyor. Bir dizinin bölümünde neler olduğunu bilince o bölümü  artık izlemenin zevki kalmıyor mu? Bunu yapımcı yönetmen oyuncu ve set çalışanlarına söyleseniz sanirim epey uzulurler. Olay sadece ne olduğunu öğrenmek mi? O kurgunun nasıl islendigi, oyuncuların nasıl sahneledigi, kostumler, mekan, müzikler...ve daha seni o dünyaya sokacak bir sürü şey var işin içinde. Dolayisiyla film yorumu,...

Manikurlu eller bakimli hos görünür. Özel günlerde ben de yaptırırım. Ama onun disinda gunluk hayatta pek kullanamam manikuru. Çünkü ellerimi yemek yapma, resim yapma gibi cesitli islerde aktif olarak kullandigim icin manikur dayanmiyor.  Görseller: www.yasemin.com, www.kizlarsoruyor.com Manikür bir statü gostergesidir. Zamaninda 1600 lerdeki Çin hanedaninda o kadar uzun tirnaklari varmis ki yuksek sosyete insanlarin, kirilmasin diye metal koruyucular takarlarmış. Hicbir işi tek baslarina yapmak zorunda olmadıklarından, saclarini taramaktan banyo yapmaya kadar her islerini hizmetkarlarina yaptirabildikleri icin diger insanlardan farkli olarak boylesine uzun tirnaklara sahip olabiliyorlarmiş. Simdi de manikurlu ise elleriniz ve o manikuru koruyabiliyorsaniz demek ki eliniz sicak sudan soguk suya değmiyor, sık sık kuaföre gidecek kadar kendinize zaman ve butce ayirabiliyorsunuz demektir. Bu nedenle ozellikle cok yoğun calisan, ev isi yemek vb isleri kendisi yapmayan, belirli bir unva...

Konuşma dinamiktir. Yazı statiktir. Konuşma filmdir. Yazı fotoğraftır. Konuşma kaçar. Yazı bekler. Konuşma bağımlıdır. Yazı bağımsızdır. Konuşma belirsizdir. Yazı nettir. Konuşma spontandır. Yazı planlıdır. Konuşma seslidir. Yazı daha sesli... Bundandır benim yazıya daha yakın hissetmem.

Sanatçı dediğimiz insan, sahip olduğu yeteneği ve zekasını ve birikimlerini ve gözlemlerini ve vermek istediği mesajları harmanlayarak ortaya bir eser çıkaran, bir yaratıcı süreci uçtan uca var eden kişidir. Sanat dediğimiz ise, insanlık tarihi kadar eskiye dayanan bir olgu. Ben ne zaman sanatla ve sanatçıyla bir arada olsam içim bir umutla dolar. Dünyaya daha bir umutla bakarım. İşte yine icimin umutla dolduğu bir günden, kendi sergisini birlikte gezmek üzere İş Sanat'ta konuk ettiğimiz Gürol Sözen'i dinlerken aklımdan geçenleri kendimle yeniden ve sizinle ilk kez paylaşmak istediğim için bu yazıyı yazıyorum. Biliyorsunuz geçtiğimiz gün ilk defa bir kara deliğin fotoğrafının çekildiği tarihi bir gündü. Bu konuda söylemek istediğim 3 şey var. Birincisi, fotoğrafın oluşmasını sağlayan algoritmayı yazan kız Katie Bouman. 2017 yılında yaptığı TedX konuşmasında bundan bahsetmiş. 2019 yılında başarmış olarak görüyoruz. Ve nasıl mutlu. İşte bu kız belli ki bu işlerle uğraşırken ...

Gecen hafta mesaiye kaldigim bir gun, cikarken raflara şöyle bir göz attım ve bir kitap dikkatimi cekti. "Iş Hayatında Insan  Üslupları" Kötü ilişkileri iyi, iyi ilişkileri daha iyi hale getirmek demiş altında da.  Kitabı takside okumaya başladım ve o akşam bitirdim. Sonraki birkaç gün kitap hakkında arkadaslarimla konuştum ve hem kendim hem etrafındaki insanların hangi üslubu baskın olarak kullandığı üzerine dusundum. Şimdi size kitapta bahsedilen insan üsluplarına yönelik kısa ve öz bilgiler vereceğim. Merrill'in gelistirdigi model,  insanlari girişkenlik ve tepkisellik boyutuna gore 4 ana üsluba ayırıyor. Kısa bir envanter ile kişilerin dışardan gözlenen davranışları (beden dili, ses tonu jest mimikleri vs) dikkate alınarak, insanın baskın üslubu bulunuyor. Bu envanterde karakterlerimiz veya iç dünyalarımız değil, sadece dışarıdan gözlenen davranışlarımız değerlendiriliyor. Ve bir insanın davranışları herkes tarafından aynı şekilde gözlenmeyebilir. Bu nedenle en ...